Ooit is het ontstaan. Ik heb het wel eens laten nakijken, maar het zit diep van binnen en je krijgt het niet weg. ‘Niks aan te doen’, zeggen de specialisten. Helemaal nutteloos is het niet, want ik heb er mijn professie aan te danken en verdien er geld mee. Heel simpel komt het er op neer dat alles wat niet deugt, mis gaat, beloofd maar niet is gedaan, door mij scherp wordt waargenomen. Kortom ik ben journalist en gespecialiseerd in slecht nieuws.

Natuurlijk heb ik oog voor wat wel lukt, goed gaat en gratis wordt uitgedeeld. Maar wat goed gaat, gaat goed, daar hoeft dus niet aan te worden gesleuteld. Maar waar we allemaal last van hebben, wat ergert, soms onrecht is, moet worden benoemd en opgelost.

In verkiezingstijd vliegen de oplossingen je om de oren. Opeens wordt dat wat eerst niet kon, wél mogelijk. Mooi weer voorspellen en voor iedereen een gratis parkeerplaats? Vergeet het maar, na de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart regent het gewoon en betaal je je scheel aan parkeren, als je al een plekje vindt.

Mijn pleidooi is niet om te somberen, het slechte nieuws te koesteren, of het klagen te enthousiasmeren. Ik wil zelfs benadrukken dat er zeker in Utrecht heel veel goed gaat. De stad is booming. Als je een dag niet op straat bent geweest, staat er een nieuw gebouw of is een straat opeens een vaargeul met aan de kades cafés en terrassen. Amsterdam is uitgewoond, iedereen vlucht naar hier.

Soms ben ik zelfs geroerd door de inzet van ambtenaren en de gemeenteraad om de burger bij besluiten te betrekken. Hoe moet de Nachtegaalstraat straks worden? Tientallen bewoners konden meedenken, meepraten en zelfs meetekenen in de Schouwburg. En er werd geluisterd. Democratie is niet het iedereen naar de zin maken. Het is vooral iedereen serieus nemen en ruimte bieden voor het compromis. En een compromis is ook een besluit!

Klagen helpt niet, het rode potlood gebruiken op 21 maart wel. En kruis dan vooral iemand aan die niet het ongeloofwaardige verkoopt, alles prietpraat noemt en elk compromis schuwt.

Kees Boonman is politiek journalist en woont in Oudwijk.

Deze column verscheen in de Oostkrant van maart 2018.