Gedicht Oosterbuurt

Op een zijgevel in de Zonstraat heeft Jos Peeters met vaste hand een gedicht geschilderd. ‘Ginds worden sterren betast’ luidt de openingszin die verwijst naar het nabijgelegen Sonnenborgh (museum & sterrenwacht). Het gevelgedicht is geïnspireerd door de lange (juridische) strijd tussen bewoners en gemeente in de roerige jaren ‘70 en ‘80. De hele Oosterbuurt dreigde gesloopt te worden. Uiteindelijk – precies 35 jaar geleden – won de buurt het pleit en werden de huizen opgeknapt. Het gedicht werd feestelijk onthuld door wethouder Kees Diepeveen (links op de foto) in het bijzijn van leden van het buurtcomité en dichter Peter Drehmanns (tweede van rechts).

Maker: Jos Peeters @2020
Locatie: Zonstraat 47

Ginds worden sterren betast
door ogen groot als pauken
Links trompettert de Minstroom
tussen wilgen als tuba’s zo krom

Ooit droegen hier platbodems groente naar de stad
torsten talloze bomen blozend fruit, gleden treinen
door de tijd. Nu slapen de spoorstaven
de ganse dag, hoeden tedere handen moes, klieven
slanke sportsloepen de waterspiegel

Oosterbuurt: tuindersgrond, hecht nest voor elk verenkleed
symfonie van koper en huurder, laat zich niet wegblazen
wil bloeien minnen stromen jubelen uit één keel.

Foto: Arnoud Wolff