De kleine buurtwinkel met het grote assortiment is niet meer. Familiezaak De Kroon aan de Jan van Scorelstraat sluit haar deuren. Menig journalist besteedde al aandacht aan één van de laatste buurtsupers in de stad. Favoriete anekdote was het mandje waarin baby Henk de Kroon tussen de koopwaar van zijn ouders lag te slapen.

Kroonredes
Henk de Kroon is een winkelier met een mening. Zo printte hij op kassabonnen bespiegelingen en spreuken. “Die haakten en hakten in op de waan van de dag. Met leuke woordspelingen.” En ja, hij is wel eens door een boze advocaat gesommeerd een tekst te verwijderen. “Van een kassabonnetje…” Jarenlang krijtte hij op de derde dinsdag van september zijn Kroonrede op een schoolbord aan de buitenmuur. Menig voorbijganger bleef glimlachend staan. Bij De Kroon deed je geen boodschappen, je kreeg ze.

Geen formule
In de loop der jaren bezochten talloze media De Kroon. Man bijt Hond, landelijke kwaliteitskranten, de plaatselijk nieuwsbode, iedereen was nieuwsgierig naar dit Gallische dorpje dat niet wilde buigen voor de supermarktreuzen. Ingrediënten van de toverdrank? Goede koopwaar en persoonlijke aandacht. Niet als verkoopformule, maar gewoon, omdat je daar plezier aan beleeft. Vooral het thuisbezorgen van producten bij oudere aan huis gebonden klanten gaf De Kroon veel voldoening. “Je bent een van de weinigen die nog bij hen binnenkomt.”

Arbeidsethos
“Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan,” zegt De Kroon als hem gevraagd wordt naar de vele uren die hij en zijn vrouw Karin in de winkel draaiden. Dat heeft hij niet van vreemden. Zijn vader was AH-filiaalhouder in Amsterdam en Haarlem, zijn moeder kindermeisje bij de familie Heijn. Als dat nodig was, vulde ze ’s avonds in de winkel van haar man de vakken bij. Zonder vergoeding. “Tja, als jullie zo hard werken,” zei een vriend, “dan kan je beter je eigen winkel beginnen.” De rest is geschiedenis.