Simon de Bruin opende vandaag de deuren van de nieuwe herenmodezaak Marrone op de Nachtegaalstraat. De naam is een knipoog naar zijn achternaam, want Marrone betekent bruin in het Italiaans. “Het Italiaanse gevoel voor stijl en kleur spreekt me aan, vandaar. Maar we voeren ook merken uit Scandinavië. Ons assortiment is breed. Naast pakken, overhemden en stropdassen hebben we ook spijkerbroeken, sokken, ondergoed en diverse accessoires. Alles om mannen goed te kunnen kleden.”

Service en maatwerk
Oost heeft meerdere kledingwinkels voor dames, Marrone is de eerste herenzaak. “Ik denk dat een herenmodezaak een goede aanvulling kan zijn op het aanbod dat er al voor dames is, zeker in deze gezellig drukke straat. Mijn vader en opa zijn hun leven lang vertegenwoordiger geweest in de herenmode, ik kreeg dat vak met de paplepel ingegeven. Maar in de winkel staan blijft het leukste, vooral het directe, persoonlijke contact met klanten. We bieden daarom veel service inclusief maatwerk. Dus ook bewoners met afwijkende (lengte)maten zijn hier van harte welkom!”

Easy Luxury
“Door mijn jarenlange ervaring als vertegenwoordiger kan ik kleding vinden van goede kwaliteit voor een goede prijs. We bieden easy luxury, dus geen opgeprikt gedoe, maar goed draagbare kleding waar je mee voor de dag kan komen, zowel zakelijk als in je vrije tijd. We hopen veel buurtgenoten te mogen begroeten in dit mooie, lichte hoekpand. Kleren maken de man, ook in Oost.”

Adres: Nachtegaalstraat 26

Het wintertreintje in de etalage van Langerak IJzerwaren is een ware publiekstrekker, elke winter weer. Maar het afvoeren blijkt pas écht wereldnieuws! Een videofragment op onze social media van 20 seconden, waarop niet meer te zien is dan Willem Langerak die met twee makkers de treinbaan een bestelbus inschuift, is door een half miljoen (!) mensen bekeken. Voor een oldskool papieren wijkkrant een onbegrijpelijk aantal.

Compliment uit Amerika
Oost telt 30.000 inwoners, hier weten we van de blauwe winkelpui en het treintje dat er rondjes rijdt. We denken wellicht: ah, zo ziet de spoorbaan er dus van binnen uit. Maar al die kijkers buiten Oost? Willem kreeg zelfs complimenten van ene Carlos uit San Antonio, USA: ‘What a wonderful layout.‘ Liefhebbers van modelspoor zitten natuurlijk over de hele wereld. Of past het filmpje in de populaire categorie: Let op, dit gaat mis? Dat de spoorbaan uit hun handen valt, iemand er dwars doorheen loopt, of dat de vrachtwagen aan het eind van het fragment de deur van de bus eraf rijdt … Social media blijft een ondoorgrondelijk fenomeen. Willem heeft er zelf weinig mee en vat het geamuseerd maar vooral nuchter samen: ‘Waanzin!’

Bekijk het fragment op facebook of instagram.

Een emotioneel weerzien in verzorgingshuis Swellengrebel. Zo’n 45 voormalige werknemers van Marokkaanse afkomst brachten een eerbetoon aan hun oude baas Do Schat. Do, vernoemd naar zijn vader die in 1923 de bakkerij Do Schat opgerichtte, bouwde samen met zijn broers John en Arnold de zaak in de Braamstraat uit tot een keten van twintig bakkerswinkels op het hoogtepunt in de jaren 80. Do Schat was een begrip in Oost en in de rest van de stad. En niet alleen vanwege het voedzame brood (Allinson volkoren!): de ondernemer had vooral een groot sociaal hart. En dat bleken deze oud-werknemers uit de jaren 60 en 70 niet vergeten. “Uw familie heeft de zorg voor het personeel altijd vooropgesteld, iets waarvoor wij u diep dankbaar zijn”, zo spraken zij met grote ontroering tot de oud-ondernemer.

Brood op de plank
Do Schat woonde met zijn vrouw Corry jarenlang in de Krommerijnwijk, maar wordt vanwege zijn dementie nu verzorgd in Swellengrebel. Ondanks zijn gevorderde leeftijd (93) en broze gezondheid doorvoelde hij de mooie woorden van dank die werden uitgesproken. Zo benadrukten de oud-medewerkers de kansen die de bakkerij hun destijds had geboden. “U was op zoek naar medewerkers om brood te bakken, wij zochten brood op de plank. En we kregen meer dan dat: Do Schat bleek een tweede thuis.” Na alle mooie woorden haalden de oud-medewerkers in bijzijn van hun eigen zonen nog vele warme herinneringen op aan de tijd in de bakkerij. Met dank aan organisator Marzouk Zarioh.

Lees hier de hele toespraak.
Meer over de historie van Do Schat.

Heb je een idee om ons stadsie nóg toffer te maken? Meld je aan bij Awesome Utrecht en maak kans op €1.000 om het ook uit te voeren. Op dinsdag 6 februari wordt in café Kweekvijver uit vijf geselecteerde ideeën een winnaar gekozen. Die krijgt het geld handje contantje mee. Heb je géén idee, maar laat je je graag omverblazen door de vindingrijkheid van buurtgenoten? Ook dan ben je die avond van harte welkom!

Zonnestelsel op Schaal
The Awesome Foundation is een wereldwijde beweging van (jonge) mensen die met een beperkte, gezamenlijke investering toffe ideeën werkelijkheid laten worden. Geen commercie, politiek of overheidssubsidie: de organisatoren (’trustees’) stoppen eigen geld in de prijzenpot. Het gaat puur om creatieve, opmerkelijke ideeën, waarvan iedereen in de zaal direct wild enthousiast wordt. Sinds 2009 zijn meer dan 6.600 ideeën via Awesome gerealiseerd. Sinds 2017 heeft Awesome ook een afdeling in Utrecht, de organisator van deze avond. Ter inspiratie: een winnend idee dat grotendeels in Oost is uitgevoerd, is het Zonnestelsel op Schaal.

Dien je idee uiterlijk 23 januari in via deze link.
Kijk voor criteria en tips op www.awesomeutrecht.nl

Presentatie: dinsdag 6 februari
Start 20:00 uur (inloop 19:30 uur)
Locatie: Café Kweekvijver
Toegang: gratis

Na 20 jaar frites en kroketten bakken stoppen Hellen & Johny met Friends, de (buurt)snackbar aan de Homeruslaan, tegenover het oude pand van het Stedelijk Gymnasium. Ze zijn de 70 voorbij en het huurcontract liep af, een goed moment om met pensioen te gaan.

Culinair erfgoed
Hoewel ze bescheiden zijn, willen ze op deze laatste dag tóch even op de foto (‘Oostkrant, goeie krant!’). Wél met de bedankkaarten in de hand die ze kregen van de buurt. Zoals van buurjongen Sjoerd, die schrijft “Bedankt voor u jarenlange fijne snekbar en overheerlijke vrietjes en broodjes kroket!” Hier spreekt een vaste klant, een fijnproever bovendien! In de familie meldde zich geen opvolger, en de huisbaas wil eerst verbouwen. Dus, of hier ooit nog bamihappen de frituur in gaan … Wij rekenen Friends hoe dan ook tot het culinair erfgoed van Oost!

Henk Tennekes woont in de Gerard Doustraat en zet zich in voor kinderen in een Keniaanse Leprakolonie. In de volksmond heet het dorpje Tumbé, ‘uitschot’, want zo worden lepralijders daar genoemd én behandeld. De armoede is niet te beschrijven. Om geld in te zamelen heeft Henk een stichting opgericht: Keti Utulie, zit & relax in het Keniaans. Ter promotie van het goede doel heeft hij een wagon aan het treintje van Langerak mogen koppelen. Dat nieuws heeft via de Oostkrant (artikel) nu ook Kenia bereikt.

Leven in armoede
Aan lepra kleeft in Kenia nog altijd een groot stigma: wie er aan lijdt wordt ver weggestopt en uitgesloten van werk en scholing. Zelfs als je al lang genezen bent, of als kind van lepraouders zelf nooit de ziekte hebt gehad, rest een leven in grote armoede in de kolonie, zover reikt de ‘vloek’. Via zijn dochter, die als vrijwilliger voor Students For Children in de kolonie heeft gewerkt, kwam Henk in contact met Peter Ochiel, de bevlogen oprichter van de Action Ministry. Deze organisatie wil door onderwijs en zorg de kinderen uit de kolonie een toekomst geven.

Meditatiebankjes voor het goede doel
“Het lot van deze arme mensen, vooral de kinderen, raakte me diep. En hoe Peter daar verandering in probeert te brengen door o.a. scholen op te richten, vind ik geweldig. Ik wil hem helpen door zitkussens en meditatiebankjes te maken en te verkopen. Bij Stichting Tafelboom haal ik resthout op van gekapte Utrechtse bomen. In mijn schuurtje zaag en timmer ik er bankjes van. De opbrengst komt via Keti Utulie 100% ten goede aan schoolgeld, eten en onderdak voor kinderen in de leprakolonie.”

De meditatiebankjes zijn te koop via de website van Keti Utulie. Henk maakt en verkoopt voor hetzelfde goede doel ook zitkussens, yogamat-tassen, omslagdoeken, beeldjes en klankschalen. Ook donaties zijn welkom op de rekening van de stichting, zie onderstaande QR-code.

Donderdag 18 januari opende Joeke Sondorp Café Mint in het sfeervolle pand van ontmoetingscentrum De Wilg aan de Mecklenburglaan. “Ik wil dat iedereen zich hier welkom voelt, de vaste bezoekers en vrijwilligers van de Wilg, en vooral ook bewoners uit de buurt. Mint heeft een gevarieerde menukaart met schappelijke prijzen. Het is een plek waar je graag langs komt om een krantje te lezen bij een kop koffie, of makkelijk met vrienden afspreekt. Dit prachtige, oude schoolgebouw is op zich al een bezoekje waard en de gastvrijheid van De Wilg is groot.”

Ruimte voor verrassing
“Ik woon al lang in de buurt en ben bekend met de plek en de vaste, veelal spontane bezoekers. Zij gaan ook meewerken in het café, zowel in de bediening als in de keuken. Gezellig en ongetwijfeld verrassend! De Wilg heeft veel ruimte, zoals een sfeervol en beschut terras waar ik gebruik van mag maken. En bij Mint zijn jonge kinderen ook welkom, want er is voldoende ruimte voor een leuke speelhoek.”

Tosti blijft op de kaart
“We sluiten aan op de openingstijden van De Wilg, maandag tot vrijdag van 09-18 uur. Je kunt hier terecht voor ontbijt en lunch, met later in de middag een borrelplank. Ter geruststelling van de vaste bezoekers van De Wilg: de tosti blijft op de kaart! En naast espresso en kappuccino schenken we ‘gewone’ filterkoffie. Wat ik zelf heel leuk vind: een vrijwilliger van De Wilg maakt voor ons de (verse) soep. Zo blijf ik zoeken naar lokale producten en gerechten met een gezicht. Mint wordt een café voor een breed publiek, zonder poeha, een plek waar je lekker jezelf kunt zijn.”

Adres: Mecklenburglaan 3-5

De winkeliers van de Burgemeester Reigerstraat komen weer in wintersfeer. Zoals elke jaar toveren ze de winkelstraat om tot een Tiroler skidorp, gezellig! De hele metamorfose vindt plaats in één werkdag, vrijdag 15 december. Een hele prestatie gezien het grote aantal planken dat aan de gevels geschroefd moet worden. Als de skihut klaar is eind van de middag, is Oost vanaf 17:00 uur welkom bij Restaurant Buurten voor de traditionele skidorpborrel met glühwein, goulashsoep, schnitzel en onvervalste Tiroler schlagers, live gespeeld door accordeonist Colin Martin. Shop lokaal, feest lokaal!

De wakkere krant van Nederland stopt na dit jaar met de Utrecht-bijlage. Daarmee komt een einde aan dagelijks twee pagina’s nieuws en verhalen uit onze regio. Voor Eric Roeske een hard gelag, hij nam afgelopen vier jaar ruim 3.000 berichten voor zijn rekening, soms wel 12 op een dag! En dan te bedenken dat hij alle bedrijven en personen in het nieuws persoonlijk en ter plekke bezocht. Mensenwerk. Altijd op de fiets, in weer en wind, waarschijnlijk de fitste en zeker de snelste reporter van de krant. Ook weer niet vreemd, Eric is een gerespecteerd sportman. Zo had hij lange tijd het Nederlands record op de 400 meter atletiek in bezit (PR: 46.99).

Oost vaak in beeld
Opvallend vaak was Oost onderwerp in de regiokrant, net als onze binnenstad. “Dat is niet gek, want zodra ik de deur van mijn woning in de Krommerijnwijk uitstap, sta ik aan. Ik fiets de hele stad door op weg naar de regio. Maar het nieuws ligt op straat, dus ik pik veel lokaal op: de Kohnstammschool van mijn kinderen, de ontwikkeling van de Kwekerij even verderop, de al jaren leegstaande school (wat een schande!), nieuwe winkels, kunst en bouwwerken in de stad … ik volg alle ontwikkelingen op de voet (fiets dus).”

Altijd paraat
“Bedenk ook dat ik geen journalist ben, maar sociaal geograaf – planoloog. Ik heb een scherp oog voor mensen, hun initiatieven en vooral frustraties met grote bedrijven en overheden. Bewoners en ondernemers konden me altijd bellen, en dan sprong ik gelijk op de fiets. Onrecht en uitsluiting kan ik slecht hebben en dat klinkt door in al die duizenden berichten in de krant. Nu ga ik op zoek naar een andere communicatiejob, wellicht blijf ik op afroep beschikbaar voor de krant, bijvoorbeeld voor sport en grote Utrechtse ‘zaken’. En lekker door mijn stadsie fietsen, dat blijft het leukste.”

Van Eekeren is na 17 jaar terug op de Burgemeester Reigerstraat! Ze hebben de winkel van Broodcompany overgenomen. Tot de sluiting in 2006 zat de bakkerij in het pand aan de overkant, met het knaloranje logo als niet te missen baken in de winkelstraat. De kleuren van de nieuwe huisstijl zijn rustiger geworden, maar de filosofie om dagelijks smakelijk brood te leveren bleef ongewijzigd.

Gestart in Sterrenwijk
De geschiedenis van Van Eekeren gaat terug tot in de 19de eeuw. De bakker begon in 1879 in Sterrenwijk en groeide in de loop der jaren uit tot een begrip in Utrecht en ver daar buiten. Marijke Van Eekeren – vijfde generatie – is het gezicht van de nieuwe winkel. “We zijn nog altijd een echt familiebedrijf, zowel hier als op de andere locaties. Mijn broer Cees en oom Luc zijn de eigenaar van de bakkerij, onze kinderen steken hier ook geregeld de handen uit de mouwen. We leverden al jarenlang producten aan Broodcompany, dus toen Patrick en Sandra Tissen aangaven te willen stoppen, waren we een logische opvolger.”

Meer producten
“Het assortiment blijft grotendeels ongewijzigd, wél breiden we uit met ook niet-bio producten. We gaan ook door met lunchbezorging aan bedrijven in de buurt en met verkoop van belegde broodjes voor klanten in de winkel. We zijn druk bezig om de nieuwe huisstijl in te voeren, vóór de feestdagen proberen we alles klaar hebben. Maar de bakkerswinkel is nu al in vol bedrijf, dus klanten uit Oost zijn van harte welkom. We kijken er naar uit om zowel oude als nieuwe klanten te mogen begroeten!”