Vijf jonge ondernemers waren wekenlang druk aan het klussen in het winkelpand Burg. Reigerstraat 24A. Zo schilderde Jiske het nieuwe logo op de muur en maakte Daan de tientallen dispensers en schepbakken schoon. Zelfs ouders en vrienden hielpen mee om alles op tijd klaar te hebben. En dat lukte: op zaterdag 14 oktober opende wethouder Susanne Schilderman de eerste verpakkingsvrije winkel van Oost: PUUR&LOOS.

Biologische levensmiddelen
Op de winkelpui staat de verpakkingsvrije biokruidenier. Een korte en krachtige samenvatting van wat de ondernemers willen: gezonde, biologische levensmiddelen verkopen die je als klant zelf mag (in)pakken. Kruiden, noten, pasta, rijst, muesli, soep, peulvruchten, thee, koffie, gedroogd fruit en chocola, maar ook brood van de lokale bakkerij Lavett en verse olijfolie en siropen op de tap. Uit de koeling kun je vleesvervangers en sojayoghurt pakken. Je moet zelf potjes, flesjes en zakjes meenemen, hoewel je die ook in de winkel kunt kopen. Uiteindelijk reken je na afwegen bij de kassa af. Winkelen zonder plastic.

Plasticvrij shoppen
Van de groep ondernemers staat Daan straks vast achter de toonbank en helpen de andere vier om toerbeurt mee. Deze werkverdeling heeft volgens hem een goede reden: “Myrthe heeft al op de markt een vaste kraam genaamd Een Pure Nootzaak waar bezoekers biologische, droge kruidenierswaren zonder verpakking kunnen kopen. En Saskia en Laurens hebben samen met Jiske de bakfiets annex mobiele notenbar LOOS waarmee ze vaste routes door de stad rijden, ook verpakkingsvrij. Deze goedlopende concepten blijven gewoon bestaan. We hebben de handen ineen geslagen, omdat we in deze winkel onze filosofie van plasticvrij shoppen samen verder willen ontwikkelen.”

Afgemeten hoeveelheden
In 2015 opende een verpakkingsvrije winkel op de Twijnstraat, die weer snel de deuren sloot. Een slecht voorteken? “Die pioniers waren hun tijd ver vooruit, tegenwoordig is plastic een veel groter issue. En we hebben al een trouwe klantenbasis vanuit Een Pure Nootzaak en LOOS, dat is een warme start. Daarbij komt dat onze crowdfundingsactie voor deze winkel ook nieuwe klanten heeft opgeleverd. Onze focus is biologische etenswaren, een markt die de laatste jaren gegroeid is. In deze categorie zijn we concurrerend, omdat we alles in bulk inkopen en via de dispensers en schepbakken los verkopen. En veel van onze klanten zeggen: ik ben hier goedkoper uit, want ik kan precies de hoeveelheden afwegen die ik nodig heb. Daarom zijn we vol vertrouwen.”

Wie wil weten wat PUUR&LOOS te bieden heeft, is welkom op de openingsdag, zaterdag 14 oktober vanaf 11:00 uur.

In de etalage van Ooit & Nooit staan vier gedichten. Niet voor de verkoop, maar om even bij stil te staan. Ze zijn van de hand van Tara van Utrecht, die samenwerking zocht met de eigenaresse van de winkel, Hanneke van Kuik. Het resultaat is een kleurrijke expositie met de titel ‘De Smaak van Oktober’.

Contact met de buurt
De tweedehands kledingwinkel in de Wagenstraat (achter Broodnodig) bestaat in haar huidige vorm drie jaar. Hanneke neemt ooit of nooit gedragen kwaliteitskleding in (“geen H&M”) en hangt het in de rekken voor wie een goede, tweedehands outfit zoekt. “Via mijn etalage leg ik contact met de buurt, daarom besteed ik daar veel aandacht aan. De gedichten van Tara passen mooi in de herfstsfeer, een jaargetijde waar we allebei iets mee hebben. Zo leuk als een voorbijganger even stopt en in de etalage tuurt. Het levert spontane gesprekjes op, in of buiten de winkel, en dat vind ik zeer waardevol, zeker in deze tijd.”

Herfstkleuren
Ook voor Tara is de etalage een bron van inspiratie. “Hanneke bleek net als ik geraakt te worden door de kleuren van oktober, vooral de waaier aan bruin- en oranjetinten. We hebben de kleding, gedichten en enkele van mijn houtsculpturen bij elkaar gezocht om deze bijzondere sfeer te maken. Ik hoop dat voorbijgangers en klanten dat herfstgevoel met ons delen. Ik kreeg al fijne reacties op de gedichten en daar ben ik best trots op. Eerder dit jaar had ik een expositie in de bibliotheek (‘Ode aan een Stad’), met veel bezoekers, maar hier in de Wagenstraat wordt mijn kunst écht gezien. Het is persoonlijker, en dat past ook beter bij me.”

De Smaak van Oktober is te zien tot 7 november in de etalage van Wagenstraat 28.

Ouders die zélf een kinderopvang runnen? Op zeven crèches in Nederland, waarvan 5 in Utrecht, kan dat. De oudste is De Villa aan de Mgr. van de Weteringstraat, en die bestaat dit jaar een halve eeuw. Dat mag gevierd worden! Op zaterdag 7 oktober kunnen alle ouders en kinderen die sinds de oprichting hebben meegedraaid elkaar weer ontmoeten op de reünie. En ouders die willen weten hoe zo’n ouderparticipatie crèche werkt, zijn zaterdag welkom op de Open Dag.

Veel buiten spelen
De Villa vangt kinderen op in de leeftijd 1- 4 jaar. Op dit moment doen twintig gezinnen mee. Er zijn geen betaalde krachten, ouders passen zelf bij toerbeurt op. Lisa draait nu twee jaar mee: “Deze opvang is kleinschalig en heeft een ruim pand met grote tuin. Ouders bepalen zelf de dag- en weekindeling. Zo kiezen we er voor dat de kinderen veel buiten spelen. Bij een grote keten is de invloed van ouders beperkt. En ik vind het fijn om van nabij te zien hoe mijn kinderen samenspelen en zich ontwikkelen. Bovendien houden we de kosten beperkt door alles zelf te doen, wat overigens wel betekent dat je ook administratie, communicatie, bestuur etc zelf moet doen.”

Huiswerk voor ouders
De regelgeving voor kinderopvang is – zoals in zoveel branches – de laatste jaren strenger geworden, de administratie ingewikkelder, kunnen ‘amateurs’ dat behappen? Volgens ‘Papa Marnix’ redden ze zich prima. “We voldoen aan dezelfde regels qua hygiëne, GGD, EHBO, pedagogiek en veiligheid. Dat betekent wél huiswerk voor ouders, we moeten ons continu bijscholen en onderling goede afspraken maken. Maar we hebben alle taken goed verdeeld, de inspectie is dik tevreden. Natuurlijk is het makkelijker om je kind bij een opvang van een grote keten aan te melden, maar je geeft dan behalve de regeldruk óók je kind uit handen, en dat willen we niet. De sfeer hier is prettig, het is leuk om met de kinderen en hun ouders zo samen te werken op deze geweldige locatie. We nodigen jonge ouders van harte uit om langs te komen en te ervaren of deze vorm van kinderopvang hen aanspreekt.”

Lustrum 7 oktober
Open Dag: 13:00 – 16:00 uur
Reünie vanaf 16:00 uur
Adres: Mgr. v/d Weteringstraat 13
Meer info: www.kdodevilla.nl

Hij stapt uit de gele pipowagen, kijkt uit over de witte, besneeuwde wereld en daalt dan heel voorzichtig het trapje af … zo gaat de hoofdpersoon op avontuur in het fantasieboek De Moestuin. Schrijver Jules Groenendaal werkt al 20 jaar als vrijwilliger bij De Moestuin, de tuinderij annex zorgboerderij met groene winkel en biologische horeca aan de Laan van Maarschalkerweerd (naast Kampong). In het boek vertelt hij over het leven op de boerderij, waar in al die jaren honderden mensen zichzelf opnieuw hebben kunnen ontdekken. Brigida Almeida, van het vrolijke kaartenwinkeltje Brigida op de Jan van Scorelstraat, maakte de prachtige illustraties. In het boek noemt Jules haar liefkozend De Tekenares met wie de hoofdpersoon vele gesprekken voert.

Sociale oogst
Stichting De Moestuin is ruim 20 jaar geleden van start gegaan, een initiatief van Pieter Jagtman. Hij wilde biologisch tuinieren combineren met zorg. Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, psychische beperkingen of een burnout, kunnen door te werken op de tuin in alle rust weer opbloeien. Sociale oogst noemt hij dat. Jules, die vanwege een burnout moest stoppen als leraar aan de Sociale Academie, is vrijwilliger van het eerste uur. “We begonnen met één kas, een oude schuur en een schaftkeet. Nu werken hier bijna 100 mensen onder deskundige begeleiding van (zorg)professionals.”

De natuur eist veel
In het boek leert de hoofdpersoon de mogelijkheden en beperkingen van zijn lichaam kennen. Daarmee kan hij de fysieke wereld ervaren, een avontuur dat Jules op De Moestuin zelf heeft beleefd. “Ik had altijd veel kennis in mijn hoofd en doceerde dat graag. Hier leer je bijvoorbeeld dat het koud is als je in de vroege ochtend moet schoffelen. Of dat je armen zwaar worden als je groente en fruit wast. Op een tuin eist de natuur veel van je: rijpe tomaten moeten nu eenmaal geplukt worden, ook als je er geen zin in hebt. Allemaal realiteiten waar je niet omheen kunt.”

Weer tot leven komen
“Ook ontdekte ik hoe belangrijk het is om écht contact te maken met mensen als je iets voor elkaar wil krijgen. In deze groene omgeving kun je dat leren. Zo raak je tijdens het schoffelen van de tuinen of het wassen van de sla makkelijker in gesprek dan in de spreekkamer van een therapeut. Minder tijdsdruk, meer ruimte om ook níks te zeggen als iemand even geen ‘gedoe’ aan zijn hoofd wil. Want je blijft samen in alle stilte lekker doorwerken. Zo kom je hier in je eigen tempo – net als alle gewassen en bloemen – weer tot leven. Daarin schuilt, naast de fysieke realiteit, ook de poëzie van een tuin. Mij heeft het goed gedaan en met dit boek wil ik dat avontuur graag delen met lezers en bezoekers van De Moestuin.”

Het boek is vanaf zaterdag 30 september te koop bij Brigida en in de winkel van De Moestuin voor €17,50.

Podium Oost heeft weer een Repair Café! Elke eerste woensdag van de maand kun je hier je kapotte kleding, meubel, lamp, radio, koffiemachine, speelgoed, stofzuiger etc. laten repareren. Verrassend vaak weten de handige vrijwilligers de problemen te fiksen. Duurzaam en gezellig!

Repair Café Podium Oost
Elke eerste woensdag van de maand
Open: 14:00 – 16:30 uur
Locatie: Oudwijkerdwarsstraat 148
Info: repaircafepodiumoost@proton.me

NB Ook ontmoetingscentrum De Wilg heeft een Repair Café, elke laatste zaterdag van de maand. Meer info.

De jonge ondernemers Jules (12) en Jens (14) wonen nog maar net in Oost, en ze trekken al aan de bel: “Ons bedrijf heet Limlicious. Wij verkopen échte vlaaien, gemaakt in Limburg!” En dat is geen loze kreet: hun moeder Suzanne is een geboren en getogen Limburgse, vader Ralf is ondernemer. De jongens hopen dat Oost net zo gaat smikkelen als de wijk waar ze voorheen woonden, Hoograven.

Goede reviews
In het familiebedrijfje zijn de taken verdeeld: Jens doet de klantenservice en beantwoordt vragen over de houdbaarheid, levering, ingrediënten en smaken. Jules voert de bestellingen in. Samen houden ze de website en vooral de reviews in de gaten, heel belangrijk voor de marketing. “Gelukkig hebben we alleen nog maar blije berichten gekregen.” Ze zijn inmiddels vlaaien-experts, houden er zelfs spreekbeurten over. “De vlaai kent een rijke traditie in het zuiden. Brooddeeg werd bestreken met honing of fruit en vervolgens in z’n geheel in een hete steenoven gebakken. Zo krijg je vlade, later vlaai genoemd. Die smaakt anders dan gebak en taart die hun topping pas ná het bakken van de bodem krijgen.”

Winst in de koelkast
Leverancier is Patisserie Peter Lemmens, die 1x per week een rondje Randstad maakt om de veelal Limburgse klanten in den lande van vlaai te voorzien. Met sinds kort dus een tussenstop in Oost. Jules en Jens verkopen wekelijks 30 a 40 vlaaien. “Liefhebbers kunnen tot woensdagavond via onze website bestellen, op donderdag of vrijdag kun je de vlaai bij ons thuis ophalen. De winst hebben we tot nu toe geïnvesteerd in een extra koelkast, dus ons zakgeld is helaas nog niet verhoogd. Maar we eten wel elke week lekkere vlaai, dat is ook winst!”

Meer info en bestellen: www.limlicious.nl

“Ik schrijf romantische fictie, oftewel romance. Als je het ergens mee moet vergelijken, denk dan aan films als ‘Love Actually’ of ‘Bridget Jones’. In het Nederlands wordt het ook wel feelgood genoemd; boeken waar romantiek centraal staat, maar waar de ontwikkeling van de personages net zo belangrijk is.”

Lang en gelukkig
Mireille Versteeg uit de Eikstraat, artiestenmanager van beroep, legt uit in welk ‘hokje’ de lezer haar net verschenen debuutroman Binnen de lijntjes kan plaatsen. “In romance zit ook meer humor. Denk aan Luizenmoeder en Soof. Cruciaal is de zogenaamde meetcute, het – vaak onhandig grappige – moment waarop de hoofdpersonen elkaar tegen het lijf lopen. Daar zit ik in het dagelijkse leven ook vaak naar te kijken: hoe ontmoeten mensen elkaar. En dan fantaseer ik hoe het af zou kunnen lopen. Uiteraard, na een paar tegenvallers en ongelukkige wendingen, toch altijd met een en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig-einde.”

Oudwijk als decor
Wie het boek leest herkent waarschijnlijk veel plekken die aan Oudwijk doen denken: het schoolplein, het grote park, de kadowinkel, buurtkroeg De Vooghel, het buurtrestaurant met de glascontainers voor het terras … “Dat klopt, tijdens het schrijven put ik veel uit mijn dagelijks leven, soms bewust, soms onbewust. Zo heb ik voor dit boek de wijk als decor gebruikt, net als sommige types of situaties op de school van mijn kinderen (Summer Party!). Altijd in een uitvergrote fantasie-versie uiteraard. En ja, ook in Oost ligt de romantiek voor het oprapen, je moet alleen weten waar je moet kijken, en ik bekijk de wijk graag door een roze bril.”

Over het boek
Loes, een licht verstrooide moeder van een tweeling, is net gescheiden en neemt zich voor: voorlopig géén nieuwe relatie. Maar dan kruist Bart, aantrekkelijk (gespierd, maar niet té), haar pad. Hij blijkt ook de nieuwe gymleraar te zijn op de basisschool van haar kinderen, en dan is het lastig om binnen de lijntjes te blijven …

Is je kamerplant te groot geworden, of hangen de blaadjes er wat zielig bij? Breng ‘m naar Plantenasiel Utrecht aan de Nachtegaalstraat. Daar vangen Laura en Carlijn je plant met liefde op, in de hoop dat een nieuw ‘baasje’ zich meldt.

Gooi planten niet weg!
“Het Plantenasiel is eigenlijk een opvanglocatie voor planten”, zegt Laura. “Zo zonde om planten weg te gooien. Met goede verzorging – denk aan nieuwe aarde, een grotere pot, meer of minder water en de juiste hoeveelheid licht – komen ogenschijnlijk zieke planten er vaak weer bovenop. En planten die door verhuizing of verbouwing overbodig zijn geworden verdienen ook een nieuwe, liefdevolle plek.”

Rust en ritme
Het Plantenasiel is negen jaar geleden gestart in het Hof van Cartesius. Laura heeft er als vrijwilliger gewerkt toen ze na een zeer zware hersenschudding weer voorzichtig wilde gaan werken. “Planten hebben me door die moeilijke periode heen geholpen, ze gaven me rust en ritme. Heerlijk om bezig te zijn met verpotten, stekken en snoeien. Dat gevoel gun ik meer mensen. Omdat oprichter Fem stopt, mocht ik deze zomer het plantenasiel overnemen. Ik begin thuis op de Nachtegaalstraat, met hulp van Carlijn. Later kunnen we hopelijk een grotere ruimte huren, liefst met buitenruimte om ook buitenplanten een plek te geven.”

Planten zijn geen handelswaar
“Ons concept is simpel: je kunt planten hier doneren. Ook wie planten zoekt kan hier terecht. Wij geven dan advies welke soort in jouw ruimte past en hoe je de plant moet verzorgen. Planten zijn voor ons geen handelswaar, dus we verkopen niet. Wél vragen we een donatie voor het verzorgen van de planten, de potgrond en de pot. Hopelijk kunnen we de drempel verlagen voor buurtgenoten die hun huis, werkplek of kantoor willen vergroenen, maar niet goed weten hoe, of flexibel willen blijven. Want bij ons kun je planten altijd weer teruggeven.”

Adres: Nachtegaalstraat 58 Bis
Afspraak via whatsapp 06-13398891
www.plantenasiel.nl

Met een grote glimlach wijst Tom Rijpert bij de Bruna naar de poster van zijn boek De zeven Sleutels. Geschreven in, zoals hij zelf zegt, ‘zijn lieve huisje’ in de Bloemstraat, Oudwijk. “Wanneer ik tussen het schrijven door met m’n dochtertjes een wandeltje maakte door de Nachtegaalstraat, zeiden ze bij de Bruna: pap, misschien komt jouw boek ook hier te liggen. Nou, die kans was klein, maar ze kregen gelijk: het boek is er te koop, hun fantasie werd werkelijkheid!”

Avonturenboek voor jong én oud
In het dagelijks leven maakt Tom reclamefilmpjes. Met schrijven begon hij pas in de coronatijd. “Ik had toen meer tijd én ideeën. Ik hou van fantasierijke avonturenboeken zoals Harry Potter, dus dat had ik voor ogen: een kinderboek dat ook volwassenen die nog gevoelig zijn voor fantasie graag lezen. Dat lijkt gelukt, als ik de recensies lees. Het schrijven van het boek was een avontuur op zich. Je betreedt een hele nieuwe wereld met uitgevers, boekpresentaties en interviews, ver voorbij mijn eigen fantasie.”

Buurt leeft mee
“Wat ik erg leuk vind: mijn buurtje leeft mee. Zo meldden mijn buurvrouwen enthousiast dat ze het boek gekocht hadden. En ook de Bruna is enthousiast dat ze een boek van een buurtgenoot op het schap hebben liggen. Mijn dochters lopen nu steeds naar binnen om te kijken of de stapel boeken slinkt, ze volgen de verkoop op de voet. Die verloopt overigens goed, want de tweede druk is al aangekondigd.”

De Zeven Sleutels is een tweeluik. Het eerste deel ‘Het pad van de Roverkoning’ krijgt later dit jaar een vervolg. Het boek is verkrijgbaar bij Bruna en andere (online) boekhandels.

Burgemeester Sharon Dijksma opende 2 juli de beeldenexpositie Ruim Baan voor de Kunst op de Maliebaan. Vanaf nu kun je de veertien levensgrote beelden bekijken die zijn gemaakt door Utrechtse kunstenaars in samenwerking met leerlingen van Utrechtse scholen. De expositie loopt tot eind september. Een extra reden deze zomer voor een groen ommetje over de Maliebaan!

Hoe zien kinderen de Maliebaan?
Ruim Baan voor de Kunst is een initiatief van Stichting De Maliebaan. Zij wil elke twee jaar kunstenaars een opdracht geven om te onderzoeken hoe de Maliebaan kan bijdragen aan (nog) meer ontmoeting en verbinding in de stad. Deze eerste editie was de vraag: hoe zien de kinderen van Utrecht de Maliebaan? Met die vraag zijn zes kunstenaars met zes Utrechtse scholen aan de slag gegaan. Leerlingen bezochten de Maliebaan en kwamen tot zes thema’s die kenmerkend zijn voor dit stadspark, zoals groen, historie en bewegen. In een maand tijd hebben ze samen een collectie van 70 kunstwerken gemaakt, een knappe prestatie!

Container vol kunst
In de maanden april en mei waren deze kunstwerken te zien in de witte, glazen container bij de kruising met de Burgemeester Reigerstraat. Kijkers mochten via QR-codes stemmen welke 12 kunstwerken ook als een levensgroot beeld op de Maliebaan zouden worden geplaatst. De deelnemende kunstenaars Marian Genet en Eline Janssens hebben daar nog twee eigen beelden aan toegevoegd, respectievelijk de ‘Verbinding’ en de ‘Ontmoeting’. De leerlingen hebben vervolgens met hulp van Bart Rutten van het Centraal Museum en Nicole Kuppens van het Spoorwegmuseum met deze 14 beelden een buitenexpositie ingericht. De expositie opent officieel op 2 juli en sluit feestelijk af op 24 september.

Programma RUIM BAAN
14 april: plaatsing expositieruimte;
15 april: stemmen via QR-codes begint;
17 april: officiële opening samen met leerlingen;
08 mei: bekendmaking 12 levensgrote beelden;
02 juli: plaatsing 12 levensgrote beelden;
02 juli: officiële opening buitenexpositie;
24 september: feestelijke afsluiting.
Tussendoor zijn er educatieve programma’s, workshops en excursies.

Meer info op www.ruimbaan.info

Deelnemende kunstenaars en scholen:
Amiran Djanashvili – Utrechts Stedelijk Gymnasium
Marian Genet – STIP (Voortgezet Speciaal Onderwijs)
Jeroen Hermkens – Vrije School Maliebaan
Eline Janssens – Van Asch van Wijkschool
John Noy – Agatha Snellenschool
Emilio Timp – Globe College (VMBO)