De Winterparade stond een verrassende act: het pop-up Vragenloket. De mobiele, houten balie is een idee van onze jonge buurtgenoot en theatermaker Xander Lenders. “Je mag bij het Vragenloket elke vraag stellen die je wilt. Samen gaan we dan op zoek naar het antwoord, dat meestal op straat ligt”, legt hij ietwat geheimzinnig uit. “Het Vragenloket draagt bij aan mijn doel als theatermaker: vreemden met elkaar in contact brengen, jong en oud, arm en rijk, links en rechts. Even met aandacht luisteren naar elkaar, doorgaans tot wederzijds genoegen. In deze tijd van polarisatie vind ik dat heel waardevol.”

Theater verbindt mensen
Xander gelooft sterk dat (straat)theater mensen kan verbinden. Hij heeft al meerdere concepten beproefd. Zo had hij in aanloop naar de verkiezingen vorig jaar een huiskamer gemaakt op het plein voor de bibliotheek. Een tapijt, een tafel en een paar stoelen bleken voldoende om voorbijgangers te verleiden met elkaar in gesprek te gaan. “Theater is voor mij een plek waar verhalen gedeeld worden. Als regisseur zorg ik dat publiek de drempel overgaat, en dan ontstaat de magie: de ontmoeting van mensen, meestal vreemden van elkaar. Ze hoeven het niet met elkaar eens te zijn, of te worden, zolang ze maar een moment aandacht voor elkaars wereld en gedachten hebben, dát vind ik belangrijk.”

De Nachtwinkel
Samen met vrienden Leoni Pirenne en Hannah Suurmond bedacht hij ook de Nachtwinkel. “Utrecht bruist na de (vroege) sluitingstijd van de cafés niet echt meer. Er is zelfs geen nachtwinkel. Wij hebben daarom zelf een mobiele nachtwinkel gemaakt waar je een stukje Utrechtse nacht kunt ‘kopen’. Het is een grote zwarte kijkdoos op een bakfiets. Zet een koptelefoon op, kijk door een van de vijf gaten en luister, terwijl je oude nachtfoto’s ziet, naar opgenomen verhalen van legendarische Utrechtse barmannen. Zo beleef je het bruisende Utrechts nachtleven van vroeger! We hopen dat bezoekers daarna het belang van een goed nachtleven, een wereld waar je makkelijk in contact komt met elkaar, in gaan zien.”

Loop op 12 december mee met de Lichtjestocht in Oost, de tiende editie. Een lustrum! De sfeervolle wandeling start met koorzang in de Holy Trinity Church in Oudwijk en slingert vervolgens via het Wilhelminapark door de Schildersbuurt. Ruim 2.000 waxinelichtjes markeren de route. Onderweg zingen koren kerstliederen en spelen acteurs scènes uit het kerstverhaal. De deelnemers kunnen Maria met haar kindeke zelfs in levenden lijve bewonderen in de kerststal van de Aloysiuskerk! De tocht sluit af in de gezellige herberg op het plein van De Wilg met eten, drinken, vuur en muziek.

[i] Vrijdag 12 december 18:00 – 20:00 uur
Startpunt: Engelse kerk aan Van Limburg Stirumplein
Eindpunt: Herberg op het plein van De Wilg
Meer info: www.delichtjestocht.nl

Kristel van Heemert is winnaar van de gedichtenwedstrijd voor het goede doel. Daarmee verdient ze de felbegeerde hoodie plus een zak verse pepernoten van bakker Verspeek. Een heerlijk begin van deze feestmaand! Ze is geboren in het oude Antonius Ziekenhuis en woont nog altijd – na de nodige omzwervingen – in de Schildersbuurt. “Vooral met m’n broer Jaap praat ik graag lekker plat Utregs.” Kijk, zo blijft de Utregse vollekstoal in de familie!

Spannende strijd
De oproep in de Digitale Oostkrant om een Sinterklaasgedicht te maken in Utregse vollekstaol leverde vermakelijke en hartverwarmende reacties op. Volgens de jury (Willem en Jordy) zat de top 3 dicht bijeen. Naast winnaar Kristel krijgen daarom ook Minjon en Linda een eervolle vermelding en ieder een t-shirt met dezelfde opdruk praot Utregs met me. Lees hieronder de drie gedichten. En wie wil horen hoe het winnende gedicht in Uterechse vollekstaol klinkt, luistert naar Koos Marsman in deze video.

Het goede doel Villa Joep
De Utregse hoodie is een actie voor het goede doel van twee Oudwijkse ondernemers, Willem Langerak en Jordy Bakker. Met de tekst Praot Utregs met me vragen ze aandacht voor het buurtgevoel in de stad (en Oost). En omdat Langerak IJzerwaren met het wintertreintje in de etalage het Stichting Villa Joep steunt, besloten de ondernemers dat de verkoopopbrengst – zonder strijkstok – óók naar dit goede doel gaat. Villa Joep strijdt tegen een zeldzame kankersoort bij kinderen. Zowel de hoodie als de t-shirts zijn te koop in de winkel van Langerak IJzerwaren op de Burgemeester Reigerstraat.

Het Rietveld Schröderhuis is wereldberoemd. Kenners en liefhebbers van bijzondere architectuur komen uit alle windstreken naar Oost om de inventieve bouwwijze en filosofie van Gerrit Riteveld en Truus Schröder te bewonderen. Maar, hoe was het om te wonen en léven in dit inmiddels UNESCO monument? Jessica van Geel en Nathalie Dubois doken in de archieven, spraken met familieleden en lazen duizenden (!) brieven die met name Truus Schröder schreef. En ze maakten een vuistdik boek met meer dan 800 foto’s, waarvan de helft nog nooit openbaar te bekijken was. Dat biedt een fascinerend overzicht van wat zich in en rond het nu 100-jaar oude huis heeft afgespeeld. Deze biografie brengt een icoon tot leven.

Op zondag 15 december om 15:00 uur geven Jessica en Nathalie een lezing in Broese over het boek. Gratis, wel reserveren. Het hardcover boek (800 pagina’s) is a €79,95 is te koop bij Bruna Nachtegaalstraat. Lees hier de samenvatting.

Cora van Hal woont in de straat waar ze ook is geboren, de Bloemstraat, hartje Oudwijk. Elke dag maakt ze een prachtige tekening met intense kleuren en héél veel hartjes. Het zijn ware liefdesverklaringen voor wie haar na aan het hart liggen: de Dom, haar cluppie FC Utrecht (“Toen ik geboren ben, was ik al supporter”), Utrechtse volkszangers en beroemde mensen, vooral die in Oost wonen. Poëziegedichten noemt ze het zelf. Vooral met Utrechtse volkszangers heeft ze een speciale band. “Ik ken ze allemaal! Michael Oomen (favoriete liedje: ‘Je bent de liefste in m’n leven’), Martin van Doren (de zingende barman van Dikke Dries in Wijk C), Danny Temming en al die anderen. En de voetballers van FC Utrecht.” Ja, zoveel nummers één, dat kan, als je zo’n groot hart hebt als Cora.

Boek over de liefde
Buurtgenoot, dichter en inmiddels hartsvriendin Astrid Lampe heeft honderd tekeningen verzameld en daar samen met Cora een boek van gemaakt. Over de liefde, uiteraard, en over het (straat)leven van Cora in de stad Utrecht. De achterkant had Cora al lang geleden zelf bedacht: een kleurrijke tekening van de Dom met hartjes. Astrid schreef achterin het boek een mooi nawoord over hoe Cora’s levenswerk tot stand is gekomen, zie bijlage.

Verkooppunten
Zaterdag 22 november kreeg in een vol Podium Oost acteur en wijkgenoot Fedja van Huêt, een groot fan van Cora, het eerste exemplaar uitgereikt. Het boek is a €15 te koop bij Boekhandel Bijleveld en Bruna Nachtegaalstraat.

‘Zet je gevaarlijkste en engste gezicht op’, zo staat op de sfeervolle flyer. Het is bijna Halloween (31 oktober), dus tijd om te griezelen! De oproep komt van scholier Josephine die samen met haar vader, moeder en zusjes de van oorsprong Ierse traditie ook in Oudwijk (Zuid) groot wil maken. Vorig jaar deden er 15 adressen mee en struinden 75 als heks of skelet verkleedde kinderen vrolijk (van de spanning) door de buurt op zoek naar lekkernijen. Donderdag aanstaande verwacht Josephine nog meer reuring.

Griezelig, maar niet eng
“We hebben jarenlang in Amerika gewoond, daar is Halloween een groot buurtfeest. Iedereen versiert zijn huis en tuin, alle kinderen, zelfs volwassen gaan verkleed de straat op. Heel gezellig! Maar terug in Nederland viel me op dat hier weinig gebeurde. Ja, St Maarten op 11 november, ook gezellig, maar vooral voor (heel) jonge kinderen. Het leuke van Halloween is dat de héle buurt een week lang bezig is om huizen en straten griezelig (maar niet écht eng) te maken. En om een creatieve griezeloutfit maken. Iedereen doet mee. Dat zou ik hier ook willen, daarom onze oproep.”

Kattekwaad of iets lekkers!
Voor wie niet bekend is met Halloween, hoe werkt het eigenlijk? “Bij Halloween krijg je een compliment en iets lekkers als je een leuke outfit aan hebt. Dat je er werk van gemaakt hebt, een beetje zoals carnaval. Je hoeft dus geen liedje te zingen zoals bij St Maarten. In Amerika roep je na het aanbellen: Trick or Treat. De bewoner mag dan kiezen: geef ik snoep (treat) of krijg ik een kattekwaad (trick). Denk bij dat laatste aan een tovertruc of een raar, eng liedje om je belachelijk te maken, of iets om je te laten schrikken. Maar wie open doet geeft bijna altijd een compliment (‘mooie outfit, zeg!’) en dan iets lekkers.”

Oudwijk als spookhuis
Op de flyer (zie bijlage) staat het gebruik uitgelegd. Wie in de buurt van Josephine woont (Reigerstraat – Nicolaasweg – Homeruslaan – Oudwijkerdwarsstraat) kan zich tot donderdag 12:00 uur aanmelden als griezel-adres. De organisatie houdt de buurt bewust klein om te voorkomen dat kinderen drukke straten moeten oversteken. Veiligheid boven alles! Bij het startpunt krijgen deelnemers een kaart mee waarop de griezel-adressen staan. Maar die herken je natuurlijk ook aan de prachtige versieringen. Oudwijk Zuid wordt één grote spookbuurt.

Informatiebord
Op initiatief van bewoners is op het plein naast de Kozakkenweg ter viering van het 70-jarige bestaan van de buurt met de klinkende naam Lodewijk Napoleonplantsoen een informatiebord geplaatst. Met aan de ene kant ruimte voor aankondigingen van activiteiten en aan de andere kant de geschiedenis van de buurt. Zo lees je over de bijzondere mix van woningen die hier na de oorlog langs de Kromme Rijn zijn gebouwd: duplex-, eengezins-, portiek- en galerijwoningen. Voor elk wat wils!

Wederopbouwbuurt
De buurt Lodewijk Napoleonplantsoen, ook wel de Franse buurt genoemd vanwege de aanwezigheid in de stad van koning Lodewijk Napoleon rond 1800, is na de oorlog gebouwd langs de oever van de Kromme Rijn. Een zogenaamde jaren 50 wederopbouwbuurt. Je komt er via de Koningsweg of de Kranenburgweg. In dit gebied werkten en woonden eeuwenlang tuinders en hoveniers. Deze rijke geschiedenis wordt in de Cultuur-Historische Analyse van de Kromme Rijnwijk (2006) in woord en beeld verteld. Beschrijvingen als ‘De gebouwen zijn gecomponeerd als een ensemble langs de rivier’ en ‘Een bijzondere groenstructuur en groene wig in en uit de stad’ zeggen genoeg: hier wandel je graag een keer naar toe.

Motorrijders en avonturiers in Oost opgelet: Maarten Jan Sluimers reed op een oude motorfiets van Oost naar Oost, meer precies: van Oudwijk naar Ulanbaatar, de hoofdstad van Mongolië. Meer dan 20.000 km in drie maanden tijd, zonder telefoon en routeplanner. Een wild avontuur. Maar hij kan het na vertellen! Hij deelde z’n belevenissen in de serie korte reisverhalen Boris en Ik. En op zondag 22 september komt hij het hele verhaal vertellen in Podium Oost. Reis mee door Centraal-Azië.

Mijn motor heet Boris
We spraken hem na thuiskomst in zijn huis in Oudwijk. “Voor mijn reis naar Mongolië kocht ik voor €600 op marktplaats een oude Honda Transalp uit 1995. Gehavend, mos op het stuur, maar wát een karakter! Ik noemde hem liefkozend Boris, toepasselijk gegeven dat ik veel voormalige Sovjetstaten zou bezoeken. Op het eindpunt van de reis heb ik ‘m verkocht om terug te kunnen vliegen. Maar hij bleek de hele reis een trouwe, onverwoestbare kameraad.”

Zonder telefoon op avontuur
“Ik nam bewust geen telefoon mee, eenmaal op reis wilde ik niet gestoord worden. En met wat landkaarten en namen van steden en gebieden die ik wilde aandoen, heb ik mijn weg gevonden. Niet de kortste of de snelste route, wel de mooiste, en zeker de ruigste. Gevaren waren er, maar 99,9% van de mensen onderweg waren aardig en bereid te helpen. Bij grensposten was het opletten. Maar met een paar woorden Russisch (‘Ik heet Maarten Jan, mijn motor heet Boris en ik heb trek in een biertje’) en een grote glimlach kom je ook daar een eind.”

Verhalen delen
“Eenmaal mijn doel bereikt verlangde ik wel om weer naar huis te gaan, naar mijn stadsie. Ik miste de Dom en m’n buurtje Oudwijk. Onderweg had ik een dik dagboek bijgehouden, maar pas bij thuiskomst voelde ik de behoefte om alles wat ik had meegemaakt in al die vreemde landen als Kazachstan, Oezbekistan, Turkmenistan en natuurlijk Mongolië ook met de buitenwereld te delen. Mijn serie korte reisverhalen Boris en Ik werd al snel goed gelezen, erg leuk, en daarom kom ik graag ook in Podium Oost over mijn avontuur vertellen. Ik neem een Transalp mee en ook de kaarten en navigatietools, dan kan ik laten zien hoe je overleeft in oneindige vlaktes en ruig hooggebergte. “

Foto’s: Maarten Jan Sluimers en de opvolger van Boris, de motor waarmee hij naar Mongolië reed. Daaronder foto’s van het avontuur zelf.

Het boek UTERECH HEB is een verzameling columns van Paul Bersee. Die beginnen altijd met Uterech heb, waarna Paul scherp en geestig een voorval beschrijft ergens in onze stad. Verhalen uit het leven gegrepen, die zich opvallend vaak afspelen in onze wijk. Dat is niet gek, want hij woont al heel lang in Oost, nu op de Boulevard of Broken Dreams in Rijnsweerd. Geniet van zijn verhalen over bijvoorbeeld de minibieb aan de Platolaan, de veel besproken muurschildering op het Diak, een duistere bunker in het Wilhelminapark, de zwerfafvalopruimvrijwilliger in Rijnsweerd en de roemruchte talkshow in Podium Oost. Voor de liefhebbers van het straatleven van Oost (en de stad) is dit boek een hebbedingetje.

Te koop o.a. bij Bruna Nachtegaalstraat.