“Ik schrijf romantische fictie, oftewel romance. Als je het ergens mee moet vergelijken, denk dan aan films als ‘Love Actually’ of ‘Bridget Jones’. In het Nederlands wordt het ook wel feelgood genoemd; boeken waar romantiek centraal staat, maar waar de ontwikkeling van de personages net zo belangrijk is.”
Lang en gelukkig
Mireille Versteeg uit de Eikstraat, artiestenmanager van beroep, legt uit in welk ‘hokje’ de lezer haar net verschenen debuutroman Binnen de lijntjes kan plaatsen. “In romance zit ook meer humor. Denk aan Luizenmoeder en Soof. Cruciaal is de zogenaamde meetcute, het – vaak onhandig grappige – moment waarop de hoofdpersonen elkaar tegen het lijf lopen. Daar zit ik in het dagelijkse leven ook vaak naar te kijken: hoe ontmoeten mensen elkaar. En dan fantaseer ik hoe het af zou kunnen lopen. Uiteraard, na een paar tegenvallers en ongelukkige wendingen, toch altijd met een en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig-einde.”
Oudwijk als decor
Wie het boek leest herkent waarschijnlijk veel plekken die aan Oudwijk doen denken: het schoolplein, het grote park, de kadowinkel, buurtkroeg De Vooghel, het buurtrestaurant met de glascontainers voor het terras … “Dat klopt, tijdens het schrijven put ik veel uit mijn dagelijks leven, soms bewust, soms onbewust. Zo heb ik voor dit boek de wijk als decor gebruikt, net als sommige types of situaties op de school van mijn kinderen (Summer Party!). Altijd in een uitvergrote fantasie-versie uiteraard. En ja, ook in Oost ligt de romantiek voor het oprapen, je moet alleen weten waar je moet kijken, en ik bekijk de wijk graag door een roze bril.”
Over het boek
Loes, een licht verstrooide moeder van een tweeling, is net gescheiden en neemt zich voor: voorlopig géén nieuwe relatie. Maar dan kruist Bart, aantrekkelijk (gespierd, maar niet té), haar pad. Hij blijkt ook de nieuwe gymleraar te zijn op de basisschool van haar kinderen, en dan is het lastig om binnen de lijntjes te blijven …