In de nieuwe podcastserie ‘Oost aan het woord’ gaan presentator Karin van den Boogaert en hoofdredacteur van de Oostkrant Arnoud Wolff in gesprek met bewoners en ondernemers uit Oost.
Het goede gesprek In deze derde aflevering schuiven ze aan in Café Jan Primus op de hoek van de Jan van Scorelstraat en Prins Hendriklaan. Bedrijfsleider Paulien en stamgast Floor vertellen over het wel en wee in de laatste bruine kroeg van Oost, een cultureel erfgoed. De winnende formule is al 50 jaar onveranderd: geen muziek, geen bediening aan tafel en zéker geen Caffè Macchiato. Alle aandacht naar het goede gesprek en gezellig samenzijn. Een podcast over de huiskamer van de Schildersbuurt, de plek waar alles en iedereen het glas heft op het leven.
De grote speeltuin in het Wilhelminapark krijgt mogelijk een andere indeling met nieuwe speeltoestellen en een ondergrond van rubber en kunstgras in opvallende kleuren om de speelplek leuker te maken voor kinderen in de leeftijd 0-12 jaar. Na de bollen in het talud met de letters TRUI, de hartjesroute en de twee sierpoorten met in gouden letters de naam Trui van Lier, zou deze opknapbeurt het sluitstuk worden van een groots eerbetoon aan Trui van Lier, die met haar crèche Kindjeshaven 150 joodse kinderen veilig door de oorlog wist te loodsen. Blikvangers in het ontwerp zijn twee reusachtige leeuwinnen die – net als Trui en haar medewerker Jet destijds – waken over de spelende kinderen.
Nee dank je! De plannen leidden echter tot grote onrust in de buurt. Zo werd op een van de infoborden onder de artist impression met dikke letters geschreven: ‘Nee dank je!’ Bewonersstichting Wilhelminapark bleek niet betrokken bij het ontwerp, zo schreef ze in een bericht aan donateurs. Ze bleek grote zorgen te hebben over de inpassing in het park (een rijksmonument) en zag grote risico’s voor de monumentale bomen. De lokale VVD vroeg de wethouder middels schriftelijke vragen om opheldering.
Terug naar de tekentafel De werkzaamheden zouden maandag 4 maart starten en drie maanden duren. Echter besloot de gemeente na alle ophef tot uitstel en liet ze de infoborden weghalen. Tijdens een spoedoverleg op aandringen van de stichting heeft de gemeente toegezegd dat inspraak opnieuw wordt opgestart, nu met de hele buurt. Ook gaan de gemeentelijke afdelingen Erfgoed en Welstand kritisch meekijken, het park is immers een rijksmonument. Er komen in ieder geval géén ingrepen die mogelijk schade kunnen veroorzaken aan de meer dan 100 jaar oude bomen rondom de speeltuin. Uiteindelijk gaan de werkzaamheden pas van start als álle betrokken partijen akkoord zijn met het ontwerp 2.0 en de wijze van uitvoering.
Droomspeeltuin Hoe kwam het eerste ontwerp tot stand? Michèle van Lier, een nazaat van Trui van Lier, is initiatiefnemer, in nauwe samenwerking met de gemeente Utrecht. Een aantal ouders uit Oost had zich na een oproep aangemeld om tijdens een online bijeenkomst op 13 mei 2024 mee te denken over hoe hun ‘droomspeeltuin’ eruit zou zien. Via een appgroep zijn ze daarna op de hoogte gehouden door het van oorsprong Deense bedrijf Kompan dat tekende voor het ontwerp en de nieuwe speeltoestellen zou gaan maken.
Stil protest op een van de infoborden – foto: Arnoud WolffArtist impression nieuwe inrichting van de speeltuinArtist impression: twee grote leeuwinnen waken over de spelende kinderenArtist impression: Communicatiebord voor kinderen die (nog) niet kunnen pratenEerste ontwerp, gepresenteerd in 2024
Goed nieuws voor de knutselaars en schilders in Oost: hobbywinkel Artools heeft haar deur geopend aan de Nachtegaalstraat. De winkel zit tegenover Pulles Schoenen die in 2021 inhouse Hobbyshop Utrecht opende, maar zich na het sluiten van concurrent Kroon weer volledig focust op de verkoop van schoenen. Voor verf-, teken- en hobbymaterialen als wol en klei hoef je dus niet naar de Binnenstad: Artools biedt alle keus.
Bekende merken Artools is niet een filiaal van een grote keten, maar een idee van Dan Alon, een creatieve ondernemer die enkele jaren geleden voor studie naar Utrecht kwam. “We bieden een breed aanbod gericht op zowel de amateur als professional, met bekende merken als Royal Talens (labels: Van Gogh, Amsterdam, Ecoline, Bruynzeel etc), Faber Castell en Posca. Maar je kunt hier ook voor betaalbare alternatieven terecht. Kinderen bieden we een ruim assortiment van knutselspullen zoals glitters, kraaltjes en stoffen. Ze kunnen hier maskers beschilderen of eigen puzzels maken, leuke activiteiten voor verjaardagfeestjes!”
Testen en uitproberen “Ik wil klanten behalve producten vooral een ervaring bieden”, vertelt Dan. “Je kunt de meeste producten in de winkel uitproberen, dan kun je voelen hoe een penseel of stift in de hand ligt. Ook gaan we veel workshops organiseren, waar je nieuwe technieken en materialen beter leert kennen. Ik geloof heel erg dat schilderen, tekenen of knutselen, dus even uit je hoofd en zonder beeldschermpje voor je neus, een fijne ervaring is. Veel mensen zijn die door alle dagelijkse drukte en hectiek vergeten. Wie graag weer iets wil maken met zijn handen, is in deze winkel van harte welkom!”
Meer info De officiële opening van Artools volgt als alle schappen gevuld zijn en de workshopruimte klaar is, waarschijnlijk begin maart. De winkel is nu al wel open, zeven dagen in de week, dus ook op zondag. Via de nieuwsbrief blijf je op de hoogte van nieuwe producten, demonstraties en workshops. Meer info: https://artools.nl/
Eigenaar Dan van hobbywinkel Artools – foto: Arnoud Wolff
Stapels vol oude videobanden op zolder, wat doe je ermee? Robert Versteeg, rechtenstudent, kwam precies op deze vraag toen zijn oma en opa overleden en kratten vol videobanden achterlieten. “Ik was altijd handig met computers en bestanden omzetten, dus ik nam de taak op me om alles digitaal te maken. Erg leuk, want uiteindelijk konden we allemaal genieten van die vroegere familiebeelden. Daarom heb ik er een bedrijfje van gemaakt om ook anderen te helpen hun dierbare herinneringen weer in beeld te krijgen.”
Persoonlijk contact Robert runt VHSnaarDigitaal in zijn piepkleine woning achter Kapsalon Ikke aan de Adriaen van Ostadelaan. “Ik bof enorm dat ik in deze buurt kan huren, mede dankzij de bescheiden inkomsten uit deze video-service. Mensen en bedrijven komen met boodschappentassen vol banden met de vraag wat er mee te doen. Soms kan ik kleine schades repareren, of samen met de klant specifieke stukjes video digitaliseren voor presentaties tijdens bruiloft, jubileum, reünie of uitvaart. Dit persoonlijke contact vind ik eigenlijk het allerleukste.”
Banden in goede handen “Het aantal formaten is schier eindeloos: VHS, Betamax, Philips2000, miniDV, 8mm smallfilm etc. Voor de meeste formaten heb ik spelers staan, maar VHS komt met afstand het meeste voor, gevolgd door bandjes uit oude handcamera’s. De kunst is om de bestandsgrootte te beperken zonder verlies van kwaliteit. Daarnaast maak ik goede afspraken over privacy en zorg ik goed voor de banden. Grote spelers sturen alles op naar centrales in verweggistan, ik hou het in eigen hand. Het blijven tenslotte dierbare spullen.”
Het studentencomplex IBB (Ina Boudier Bakkerlaan) is eind jaren 60 gebouwd. Er wonen nu 1.300 studenten, verdeeld over woonunits van acht tot vijftien studenten. Plannen om de gebouwen over vijf jaar te vervangen door grotere studentenflats liggen klaar. Gaat de unieke sfeer in dit hechte buurtje straks verloren? Nu het nog kan gaat bewoner en student journalistiek Milou Idink op zoek naar de verhalen achter die vaak raadselachtige huisnamen.
De vijftien bewoners van Huize Bertus Beer vormen een hechte familie. Ze eten elke avond samen aan een grote tafel en ondernemen van alles. De huisnaam dragen ze met trots en staat ook in koeienletters boven de ...
Huize Tintle heeft drie kelders die al tijden afgesloten zijn. Twee jaar geleden kwam er een klusjesman langs die een van de kelderdeuren openmaakte. Er kwamen nóg een deur en een luik naar de kruipruimte tevoorschijn. De ...
Tegenover het pand van de HKU staat Huize Geepenbak, in de volksmond ook wel Huize Geep genoemd. Geep is een vis, geliefd onder zeesportvissers. Maar waarom draagt een studentenhuis de naam van deze straalvinnige vis uit de ...
De posters, stickers en stempels maken het onmisbaar als je binnenkomt: welkom in Huize Mand! In comfortabele joggingpakken met het huislogo erop geprint zitten de huisgenoten samen op de bank. De winkelmandjes als lampenkappen zie je vanaf ...
In de nieuwe podcastserie ‘Oost aan het woord’ gaat presentator Karin van den Boogaert samen met sidekick (en hoofdredacteur van de Oostkrant) Arnoud Wolff in gesprek met bewoners en ondernemers uit Oost. Voor deze aflevering zijn ze op bezoek bij Liber en Mus, bewoners van Huize Pluk, het kraakpand op de Burgemeester Reigerstraat. In een openhartig gesprek vertellen Liber en Mus waarom ze hier hun intrek hebben genomen, hoe ze met acht jonge huisgenoten een woongroep vormen, wat hun idealen zijn en vooral hoe ze willen samenwerken met de buurt. Een podcast met tegengeluid!
De heerlijke lucht van versgebakken brood walmt je tegemoet als je het voormalige Pieter Baancentrum binnenstapt. Het oude pand aan de Gansstraat zal pas over een paar jaar ingrijpend verbouwd worden tot een mix van wonen, horeca en cultuur, maar Kay Krijnen van de biologisch bakkerij Lavett heeft zijn ovens al neergezet. Dit is een warme en vooral wakkere bakker!
Ambachtelijk desembrood De hoek Gansstraat en Oosterspoorbaan werd in de volksmond Het Luie End genoemd: in de gevangenis zitte ze, aan de overkant (Begraafplaats Soestbergen) lègge ze. Maar in de lege panden van het voormalige Pieter Baancentrum brengen nu tientallen ondernemers leven in de brouwerij in wat nu Het Wakkere End heet. “We zitten hier in de voormalige bedrijfskeuken, de oude koelcellen konden we hergebruiken”, vertelt Kay enthousiast. “We moesten vrij plots onze oude locatie op de Eendrachtlaan verlaten, dat was een lastige periode. Daarom ben ik blij dat we hier kunnen doorstarten. Ons concept is onveranderd: ambachtelijk desembrood, gemaakt met duurzame ingrediënten en graan van lokale natuurakkers. Wél hebben we hier meer ruimte om bijvoorbeeld meer broodvarianten en patisserie te maken.”
Doorpakken Lavett is de voormalige bakkerij van Restaurant Broei aan de Oosterkade, waar Kay enige tijd heeft gewerkt. “Ik kon de bakkerij overnemen en ben meer lokale winkels en horeca gaan beleveren, zoals Kaffeetarie en restaurant Feu van horecaondernemer Jeffrey de Vries. Samen hebben we plannen om nog vóór de zomer in de westvleugel van deze oude, monumentale gevangenis (uit 1895) door te pakken met een mix van bakkerij, bakkerswinkel, koffiebar en restaurant. We willen er een gezellige, groene plek voor de buurt maken, waar je straks – lekker in het zonnetje – kunt genieten van vers brood, koffie en culinaire gerechten. Oost is dan van harte welkom!”
Bakker Kay Krijnen van Lavett aan het werk – foto: Arnoud WolffVroeger Het Luie End, nu Het Wakkere End – foto: Arnoud Wolff
Feest in de winkel van Langerak IJzerwaren! Alle acties voor het goede doel Villa Joep brachten bij elkaar in totaal ruim zes duizend euro op, fors meer dan vorig jaar! Met grote dank aan alle buurtgenoten die het treintje sponsorden, geld doneerden via de QR-code, de fooienpot spekten en – nieuw dit jaar – de écht Utregse hoodie kochten.
Geen strijkstok Irene Crone, vrijwilliger bij Villa Joep, nam de cheque in ontvangst. Ze is verheugd met de donatie van Team Langerak. Ze wil benadrukken dat het hele bedrag 100% ten goede komt aan onderzoek naar neuroblastoom, een zeldzame en zeer agressieve vorm van kinderkanker. “Onze stichting heeft geen betaalde krachten of dure reclamecampagnes. Geen strijkstok dus. Daarom zijn we zo blij met particuliere inzamelacties als deze. Veel dank aan de medewerkers en klanten van de winkel!”
Utregse hoodie Nieuw dit jaar was de hoodie en shirt met de opdruk ‘Praot Utregs met me’, waarvan de opbrengst (na inkoopkosten) ook ten goede kwam aan Villa Joep. Dit was een spontaan initiatief in samenwerking met Jordy Bakker van textiedrukkerij Utrecht Promotions in Oudwijk. In december rijmde vaste klant Kristel van Heemert zelfs een prachtige ode aan zowel de hoodie als Villa Joep in haar Sinterklaasgedicht in Utregse taol, dat door de ambassadeur Utregse vollekstaol Koos Marsman vervolgens ‘plat’ werd voorgedragen. Zie video. Er zijn overigens nog een paar hoodies en shirts (beperkte oplage) te koop, de donatie aan Villa Joep kan dus nog oplopen!
Over Villa Joep Naamgever van stichting Villa Joep is Joep Steijn. Hij overleed in 2003 op 4-jarig leeftijd aan de ziekte. De olifant, het logo, was zijn lievelingsknuffel. Per jaar krijgen zo’n 25 tot 30 jonge kinderen de diagnose. De overlevingskans is slechts 30%. De ziekte tast het zenuwstelsel aan en ontwikkelt zich razendsnel. De stichting ondersteunt wetenschappelijk onderzoek naar deze akelige ziekte, veelal in samenwerking met het Prinses Máxima Centrum op het Utrecht Science Park.
Irene Crone (links) en Team Langerak tonen de cheque voor het goede doel Villa Joep – foto: Arnoud WolffHet treintje trekt dagelijks veel bekijks – Foto: Arnoud WolffWinnaar van het Utregse gedichie Kristel van Heemert – foto: Arnoud WolffOndernemers en bewoners kunnen een wagon sponsoren. De Oostkrant rijdt mee, bovenop het nieuws!
Na bijna een halve eeuw bomen te hebben ‘gefluisterd’, gaat de Utrechtse bomenburgemeester Frank van den Brink met pensioen. Als afscheidscadeau mocht hij een Zelkova serrata planten in zijn geliefde Wilhelminapark. Frank, officieel boomtechnisch adviseur, is een bekende in Oost. Zo zette hij zich jarenlang in om de doodzieke Bruine beuk (in de volksmond: Rode beuk) bij het Rosarium in leven te houden. “Door bomen goed te verzorgen en te monitoren, kunnen we in de stad onnodige kap voorkomen.”
Bomen van levensbelang Frank kreeg de eretitel ‘bomenburgemeester’ bij zijn 25-jarig jubileum van toenmalig wethouder Jan van Zanen. Een blijk van waardering voor zijn toewijding aan de ongeveer 160.000 bomen die Utrecht rijk is. “De stad is het belang van bomen steeds meer gaan inzien,” vertelt Frank. “Ze zorgen voor zuurstof, vangen fijnstof af, geven schaduw en zijn een thuis voor vogels. Maar bovenal dragen ze bij aan het buurtgevoel. Bewoners zijn gehecht aan hun oude bomen, zoals we zagen bij de Bruine beuk.”
Samenwerking met bewoners Dat hij een ‘eigen’ boom in het Wilhelminapark mag planten, is geen toeval. “We werken al lang samen met de bewoners en parkliefhebbers. Zo kon de gemeente in de jaren 80 dankzij donaties betere bomen aanschaffen. Tegenwoordig helpt Stichting Wilhelminapark (opgericht in 1992) met extra geld zodat we meer volwassen bomen kunnen planten in plaats van de standaard jonge, iele boompjes. Dat draagt sneller bij aan een mooi parkbeeld. Door goede samenwerking met de bewoners kunnen we de twee honderd oude reuzen in het park, sommige meer dan 125 jaar oud, extra aandacht geven.”
Wees zuinig op bomen! Na zijn laatste – volgens de aanwezige collega’s ook zijn eerste – grondverzet kijkt Frank tevreden naar zijn Zelkova serrata. Heeft hij nog een wijze raad? “Kijk, deze boom krijgt op deze plek alle ruimte en verzorging om uit te groeien tot een monument. Maar in onze snel groeiende stad is amper plek voor nieuwe bomen. En de bestaande staan onder druk. Daarom moeten we zuinig zijn op onze bomen. Vroeger was het devies bij twijfel over de veiligheid: direct kappen. Nu kijken we met geavanceerde apparatuur en veel kennis en ervaring hoe we de gezondheid en veiligheid van bomen kunnen verbeteren. Het is een razend boeiend vak geworden! En als ik om me heen kijk zie ik betrokken en goed opgeleide collega’s. Wat dat betreft blijven de bomen in goede handen.”
Bomenburgemeester Frank van den Brink zwaait af in bijzijn van zijn collega’s en leden van Stichting Wilhelminapark met het planten van een ‘eigen’ boom – foto: Arnoud WolffHet naambordje bij de boom met in het spiegelbeeld Frank van den Brink – foto: Jeroen van Gaalen
In Japan is bloemschikken een verfijnde kunstvorm die bekend staat als ikebana, ‘levende bloemen’ in het Japans. Greet Snoodijk is al jarenlang een toegewijde beoefenaar van deze kunst. Ze heeft zelfs de tweede graad behaald in de Sogetsu Branch, een officiële Japanse rang. Nu ze met pensioen is en meer tijd heeft, wil ze haar kennis en vaardigheden graag delen via workshops, lessen en demonstraties.
Compositie vol levenskracht Greet heeft een atelier in haar huis aan de Willem de Zwijgerstraat. Haar liefde voor bloemen begon al op jonge leeftijd. “Als tiener werkte ik elke zaterdag bij een bloemist, waar ik kleine vaasjes met bloemen mocht schikken. Geweldig vond ik dat!” Later volgde ze een ikebana-cursus en sindsdien is het een fijne hobby geworden. “Ikebana is een oefening in aandacht”, legt ze uit. “Rust, ruimte, ritme, diepte en eenvoud staan centraal – typisch Japanse waarden. Het vergt jarenlange ervaring om bloemen en bladeren te schikken tot een uitgebalanceerde compositie vol levenskracht. In het Japans betekent ikebana dan ook: geef bloemen een tweede leven.”
Het begint met filosofie en wijsheid Ikebana heeft een rijke geschiedenis die 1500 jaar teruggaat. In Japanse tempels offerden mensen rijst aan Boeddha, vaak met een vers geplukte bloem. Om de bloemen langer mooi te houden, plaatsten ze het offer in een schaal met water. Het zo mooi mogelijk opmaken van schaal en bloemen groeide geleidelijk uit tot een zeer verfijnde kunstvorm, die in Japan nog altijd door alle rangen en standen wordt beoefend. “Elke compositie begint met een filosofische gedachte of een eeuwenoude wijsheid. Bij ikebana gaat het vooral om aandachtig kijken en aanvoelen hoe je bloemen, bladeren en takken kan schikken om het ‘offer’ maximale levenskracht te geven.”
Maak kennis Op zaterdag 22 februari zijn er twee workshops ter kennismaking: 10:00 – 12:30 uur en 13:30 – 16:00 uur. De eerstvolgende cursus voor beginners (zes woensdagmiddagen van 13:30 tot 16:00 uur) start woensdag 5 maart. Meer info: https://ikebana-art.nl/ of mail.
